Zit jouw vakantie er ook al (bijna) op? Ik hoop dat deze zomerperiode goed voor je was. Zoals elk jaar leef ik zelf erg van to do lijstjes naar to do lijstjes toe (to do to do toe). Ook dit jaar lag er weer een fikse druk op de vakantie. Je zou h’m de ‘Hoe overleef ik deze periode met een blije peuter, een dikke zwangerschapsbuik, een nieuw ontdekt hoofdstuk in mijn gezondheidsboek genaamd Astma (hallo alles boven de 24 graden noem ik vanaf nu een hittegolf) én de eeuwig durende onrust in mijn hoofd wat betreft klanten aantrekken, eigen stijl uitwerken en plannen bedenken voor het komende jaar op zakelijk gebied.’ Punt – adempauze.
Mijn grootste les is dat ik steeds meer ontdek hoe zwart-wit mijn hoofd werkt. (Zelfs deze foto is onbewust vrijwel geheel in zwart wit…) Voor de grap heb ik daarom bij de wekelijkse AH boodschappen die zwart-wit snoeprollen in mijn mandje gevoegd en vervolgens hier in huis verspreid. Op mijn bureau, in mijn tas – telkens als ik een rol ontdek denk ik weer terug aan dit thema. Zwart – wit. Goed – fout. Alles – niets. Deze schetstekening? Fout: past niet in mijn stijl en ik ‘moet’ wel consequent zijn op mijn feed. Deze dag? Slecht, want ik was te moe om te koken en daarom aten we patat. Ik merk dat ik erg steeds meer plezier in krijg dit om te buigen. Mild te zijn. Deze schets bewust te plaatsen om de kortsluiting in mijn hoofd aan te gaan. Om te buigen en te kijken naar de dingen die wél goed gingen, mooi waren, lukten. Ademruimte. Letterlijk. Op naar de winter, benieuwd welk thema ik dan flink ga laten rammelen!
Zwart Wit
Zit jouw vakantie er ook al (bijna) op? Ik hoop dat deze zomerperiode goed voor je was. Zoals elk jaar leef ik zelf erg van to do lijstjes naar to do lijstjes toe (to do to do toe). Ook dit jaar lag er weer een fikse druk op de vakantie. Je zou h’m de ‘Hoe overleef ik deze periode met een blije peuter, een dikke zwangerschapsbuik, een nieuw ontdekt hoofdstuk in mijn gezondheidsboek genaamd Astma (hallo alles boven de 24 graden noem ik vanaf nu een hittegolf) én de eeuwig durende onrust in mijn hoofd wat betreft klanten aantrekken, eigen stijl uitwerken en plannen bedenken voor het komende jaar op zakelijk gebied.’ Punt – adempauze.
Mijn grootste les is dat ik steeds meer ontdek hoe zwart-wit mijn hoofd werkt. (Zelfs deze foto is onbewust vrijwel geheel in zwart wit…) Voor de grap heb ik daarom bij de wekelijkse AH boodschappen die zwart-wit snoeprollen in mijn mandje gevoegd en vervolgens hier in huis verspreid. Op mijn bureau, in mijn tas – telkens als ik een rol ontdek denk ik weer terug aan dit thema. Zwart – wit. Goed – fout. Alles – niets. Deze schetstekening? Fout: past niet in mijn stijl en ik ‘moet’ wel consequent zijn op mijn feed. Deze dag? Slecht, want ik was te moe om te koken en daarom aten we patat. Ik merk dat ik erg steeds meer plezier in krijg dit om te buigen. Mild te zijn. Deze schets bewust te plaatsen om de kortsluiting in mijn hoofd aan te gaan. Om te buigen en te kijken naar de dingen die wél goed gingen, mooi waren, lukten. Ademruimte. Letterlijk. Op naar de winter, benieuwd welk thema ik dan flink ga laten rammelen!