“Het deed meer pijn van mezelf te gaan houden dan te verwachten dat iemand anders van mij hield.” Tijdens het kijken naar een aflevering van Dream School moest ik de tv even pauzeren om dit citaat in mijn telefoon op te slaan. Bam, die kwam binnen. De uitspraak kwam van kunstenares Lita Cabellut. Ze nam de leerlingen van Dream School in deze aflevering mee in een creatief proces die veel indruk op me gemaakt heeft. Klaar voor een indrukwekkende boodschap die veel impact op jou als creatief persoon kan hebben? Komt ie:
In de lessen van Lita mogen de leerlingen een mooi, tamelijk groot schilderij maken. Je ziet de trots van de leerlingen in hun ogen – sommigen zelfs zo ijverig dat ze in hun vrije tijd doorgewerkt hebben om tot dit eindresultaat te komen. Maar dan volgt de volgende opdracht van Lita: je krijgt nu de keuze om jouw schilderij kapot te maken. Het doek van het frame af te halen en het te vouwen, te breken, te omarmen, erop te staan… Je ziet de schrik bij de leerlingen: “maar ik ben er juist zo trots op, dit gaf zo’n goed gevoel. Nu vraag je ons dit los te laten. Ben je helemaal gek geworden?”
Lita legt uit dat dit haar grootste openbaring in haar leven was. Deze oefening was dé stap dichterbij vrijheid. “Het breken van iets wat je gemaakt hebt, is niet het breken vanuit boosheid, maar het oefenen van vrijheid. Om echt iets te bereiken moet je breken met alles wat verwacht wordt. Om niets te verwachten van de buitenwereld, maar om te beginnen niks te verwachten van jezelf.” Zo’n schilderij kan je opnieuw maken. En opnieuw. En opnieuw. Want het is van jou, door jou. Met jouw eigen creativiteit, jouw kracht, jouw gave.
Het hield mij een spiegel voor. Hoe vaak teken/maak ik iets met in mijn achterhoofd het doel dit online te zetten? ‘Leuk voor op Insta, past perfect in mijn feed’. Omdat ik het zelf mooi vind? Misschien, maar vooral omdat ik een onrust voel van buitenaf die ik wil blijven pleasen. Iets maken voor de likes. Voor de waardering van een ander. Wat verwacht de ander van me, wat wil diegene zien? Stiekem merk ik namelijk ook dat, wanneer een tekening niet de likes krijgt die ik hoopte, ik het meteen minder geslaagd werk van mezelf vind. Of nog erger: mezelf waardelozer door de ontbrekende externe waardering. Wat een bevrijding als je dit los kan laten. “Deze oefening heeft mij de vrijheid gegeven om te zeggen: het maakt niks uit. Je kan het van me afpakken, maar dat kan me niet beïnvloeden. Want ik kan het keer op keer op keer zo maken. Omdat dat is wat ik ben. Wat pijn doet is om erachter te komen en te gaan zien dat je zoveel in je hebt.” De woorden van Lita neem ik mee het nieuwe jaar in. De zoektocht gaat verder om de schoonheid, kracht, creativiteit en gaven in mezelf nog meer te leren herkennen. Steeds meer er zelf ook in te geloven. Te maken vanuit plezier, vanuit mijn hart. En wie weet deel ik het dan af en toe nog op Instagram, maar dan vooral om je te vertellen hoe trots ik er zelf op ben.
* Alle citaten komen rechtstreeks uit de uitzending van Dream School. Dit specifieke fragment terugkijken? Klik hier of zoek op YouTube “Lita wil dat de leerlingen hun schilderij kapotmaken”
Breken
“Het deed meer pijn van mezelf te gaan houden dan te verwachten dat iemand anders van mij hield.” Tijdens het kijken naar een aflevering van Dream School moest ik de tv even pauzeren om dit citaat in mijn telefoon op te slaan. Bam, die kwam binnen. De uitspraak kwam van kunstenares Lita Cabellut. Ze nam de leerlingen van Dream School in deze aflevering mee in een creatief proces die veel indruk op me gemaakt heeft. Klaar voor een indrukwekkende boodschap die veel impact op jou als creatief persoon kan hebben? Komt ie:
In de lessen van Lita mogen de leerlingen een mooi, tamelijk groot schilderij maken. Je ziet de trots van de leerlingen in hun ogen – sommigen zelfs zo ijverig dat ze in hun vrije tijd doorgewerkt hebben om tot dit eindresultaat te komen. Maar dan volgt de volgende opdracht van Lita: je krijgt nu de keuze om jouw schilderij kapot te maken. Het doek van het frame af te halen en het te vouwen, te breken, te omarmen, erop te staan… Je ziet de schrik bij de leerlingen: “maar ik ben er juist zo trots op, dit gaf zo’n goed gevoel. Nu vraag je ons dit los te laten. Ben je helemaal gek geworden?”
Lita legt uit dat dit haar grootste openbaring in haar leven was. Deze oefening was dé stap dichterbij vrijheid. “Het breken van iets wat je gemaakt hebt, is niet het breken vanuit boosheid, maar het oefenen van vrijheid. Om echt iets te bereiken moet je breken met alles wat verwacht wordt. Om niets te verwachten van de buitenwereld, maar om te beginnen niks te verwachten van jezelf.” Zo’n schilderij kan je opnieuw maken. En opnieuw. En opnieuw. Want het is van jou, door jou. Met jouw eigen creativiteit, jouw kracht, jouw gave.
Het hield mij een spiegel voor. Hoe vaak teken/maak ik iets met in mijn achterhoofd het doel dit online te zetten? ‘Leuk voor op Insta, past perfect in mijn feed’. Omdat ik het zelf mooi vind? Misschien, maar vooral omdat ik een onrust voel van buitenaf die ik wil blijven pleasen. Iets maken voor de likes. Voor de waardering van een ander. Wat verwacht de ander van me, wat wil diegene zien? Stiekem merk ik namelijk ook dat, wanneer een tekening niet de likes krijgt die ik hoopte, ik het meteen minder geslaagd werk van mezelf vind. Of nog erger: mezelf waardelozer door de ontbrekende externe waardering. Wat een bevrijding als je dit los kan laten. “Deze oefening heeft mij de vrijheid gegeven om te zeggen: het maakt niks uit. Je kan het van me afpakken, maar dat kan me niet beïnvloeden. Want ik kan het keer op keer op keer zo maken. Omdat dat is wat ik ben. Wat pijn doet is om erachter te komen en te gaan zien dat je zoveel in je hebt.”
De woorden van Lita neem ik mee het nieuwe jaar in. De zoektocht gaat verder om de schoonheid, kracht, creativiteit en gaven in mezelf nog meer te leren herkennen. Steeds meer er zelf ook in te geloven. Te maken vanuit plezier, vanuit mijn hart. En wie weet deel ik het dan af en toe nog op Instagram, maar dan vooral om je te vertellen hoe trots ik er zelf op ben.
* Alle citaten komen rechtstreeks uit de uitzending van Dream School. Dit specifieke fragment terugkijken? Klik hier of zoek op YouTube “Lita wil dat de leerlingen hun schilderij kapotmaken”